Otpisane, povodom 20. godišnjice Oluje

Školska biblioteka u Srbu, listopad 1998. (snimio Igor Galo)

O otpisanima

Devedesetih je u Hrvatskoj iz školskih, tvorničkih, javnih i specijalnih knjižnica, bivših domova JNA, društveno-političkih organizacija i privatnih biblioteka zbog ideološki nepoćudnog sadržaja, zbog pisma kojim su pisane, zbog etničke ili političke pripadnosti autora, uklonjeno i uništeno više stotina tisuća knjiga koje su završile u kontejnerima, na ulici, ili u reciklaži.

Kada se govori o uništavanju knjiga, često se spominje citat iz Krležine drame Aretej (1959): “Kad se pale knjige, onda po pravilu pucaju i ljudske kosti”. Taj prizor završava rečenicom: “Nešto je drugo u pitanju. Po svoj prilici politika”, koja je još važnija za osnovnu tezu ovog projekta. Kao što se kritičko propitivanje tranzicije ekonomske strukture društva u kapitalističku nije čulo od zveckanja oružja, buke nacionalističke euforije i propovjedi o “duhovnoj obnovi”, tako je i uništavanje knjiga bilo tek uzgredna pojava ekstremne isključivosti koja je rezultirala uništavanjem svega što se smatralo “tuđim”. 

via Otpisane, povodom 20. godišnjice Oluje.